Toverhazelaar
Synoniemen: hamamelis, virginische toverhazelaar, tovernoot, toverstruik
Wetenschappelijke naam: Hamamelis virginiana
Familie: Toverhazelaarfamilie (Hamamelidacea)
Land van herkomst
De toverhazelaar groeit in het wild aan de Atlantische kust van Noord-Amerika.
Bestanddelen
Looistoffen (hamamelitannine), etherische oliën, anorganische zuren, flavonoïden
Omschrijving
Veel aan deze plant, die met zijn 8 meter kan uitgroeien tot een machtige struik, doet denken aan tovenarij. In de herfst, als de natuur bij ons voor het grootste deel gaat rusten, verschijnen tussen de hazelnootachtige bladeren, als voorboden van het voorjaar, geurige gele bloemen met bloesemblaadjes met randharen, die als kleine sterren alle takken omgeven. Pas in de daarop volgende zomer tot herfst rijpen de langwerpige, aan de bovenzijde hoekige vruchten, zodat vrucht en bloesem tegelijkertijd aan de struik zitten. Als hij geheel rijp is barst de vrucht aan de bovenkant open en slingert het zaad metersver weg.
Wetenswaardigheden
De naam hamamelis is samengesteld uit de Oudgriekse woorden hama voor gelijktijdig en melon voor appel of vrucht, een aanwijzing voor de samen aan de struik voorkomende bloemen en vruchten. Mogelijk was ook het woord hamatus voor hakig, hoekig, bepalend voor de naam, refererend aan de vorm van de vrucht. De Noord-Amerikaanse inheemse volkeren waren de eersten die de toverhazelaar kenden als geneeskrachtig plant. De Europese kolonisten zagen bij hen verbazingwekkende genezingen met deze plant en daardoor kwam hij in 18e eeuw naar Europa. De Noord-Amerikaanse inheemse volkeren gebruikten twijgen van de toverhazelaar overigens ook om bogen van te maken, en wichelroedes waarmee wateraders en schatten in de grond werden opgespoord.
De plant op een andere manier bekeken
De verstevigende werking van de toverhazelaar lijkt te worden weerspiegeld in zijn beheerste uitdrukking: de struik woekert niet, maar groeit eerder ingehouden; de qua bouw eveneens niet welig tierende bloemen komen niet eerder dan de herfst uit; de bladeren zijn vrij hard, hebben een stabiele vorm en verwelken niet gauw. Als een van de met de aarde verbonden struiken gaat hij vurige, ontstekingsachtige processen tegen. Het lijkt wel alsof er in de toverhazelaar een sterke zonnekracht wordt gebundeld: het hele voorjaar en zomer lang de zon in zich opzuigt, maar van die verzamelde kracht niets loslaat. Pas in het herfst, met het opengaan van de stervormige bloemen, opent hij zich naar het luchtige, astrale. Daarom worden de bloemen ook door de wind bestoven. De plant schenkt ons de opgeslagen zonnekracht en stimuleert daardoor onze stofwisseling.
De planten in onze producten
Toverhazelaar is één van de belangrijkste planten in Dr. Hauschka Cosmetica. WALA-extracten uit bladeren en schors zitten in bijna alle gezichtsverzorgingsproducten en in een groot deel van de decoratieve cosmetica, bijv. in:
